Çok futbolcu tanıdım. Sahte gülüp şampiyonluk sözü veren. Tribüne koşup, iki yıl sonra el hareketi yapan, yüzüne kardeşim diyen, sonra görmemezlikten gelen, siz büyük taraftarsınız diyen, Demirspor taraftarı beş para etmez diyen, şık formayı giyip ruhunu soyunma odasındaki duş kabinlerinde bırakan, parasını tıkır tıkır alan, 10 metre depar atmaya üşenen... Daha neler neler...
Çok insan tanıdım. Boş konuşup yalan söyleyen, duruma göre sosyalist olup, duruma göre muhafazakar olan, cebinde parası olmayıp dimdik duran, cebinde parası olup, her türlü iklim şartlarına göre kıvıran, kibirinden taviz vermeyen, ukala olan...Daha neler neler....
Sen öyle bir insan ve öyle bir futbolcusun ki, futbolculuk piyasasında eşin benzerin yok. Çok adam gördüm futbolcu olamayan. Çok futbolcu gördüm adam olamayan. Bugün NE FUTBOLCULUĞUNA SÖZÜM VAR, NE DE İNSANLIĞINA... Ben seni bir İzmir akşamında tanımıştım. O zamanlar Antep Belediye'sinde oynuyordun. O zaman seni nasıl tanıdıysam, bugünde O'sun. Bugün Futboldan anlamayanlar tarafından mabedimden uzaklaştırıldın... Sen bunu haketmedin... Seni sivri dilinle sevdim, hak arayışınla sevdim, doğru bildiğinden caymayan yapınla sevdim. Seni futbolculuğundan çok insanlığınla sevdim. Ben seni, Demirsporlu Süleyman olarak değil, Sultan Süleyman olarak sevdim. Ne futbolculuğundan, ne de insanlığındaki çizgini hayatın boyunca sürdürebilmen dileğiyle... Umarım Demirspor ile yolların ileride tekrar kesişir...
